یادداشتهای یک هرزه

این شعر های بی سر و ته یک بهانه است !گفتی که حرف های دلم عاشقانه است !گفتی جدایی از تو برایم . . . نه! هیچوقت!این ها دروغ های عجیب زنانه استدیدم که عاشقی و صداقت ، صفا و مهردر کل فریب های بد عامیانه استحالا که رفته ای دل من با تو قهر کردآری تمام حرف دلم کودکانه است!گفتی که وقت گریه دلت صاف می شوددیدی که اشک های من اینجا روانه است؟!همراه اشک من تو ببین آسمان گریستشک کرده ای که اشک خدا صادقانه است؟در زیر پای تو دل من ، قلب من شکستاما گلایه های تو هم عادلانه استگفتی که خرده های دلت ، زخم روح من!این زخم های روح تو کار زمانه استاین تهمت بدی ست که عاشق نبوده امیا شعر های من همه اش مغرضانه استحالا به انتهای غزل می رسم ، بیابگذر از این گلایه که اینها بهانه است یادداشتهای یک هرزه...